STAND-ALONE
Aimer
เพลงประกอบละครเรื่อง Anata no Ban desu
重ねた夢の隙間 彷徨う
今もまだ 今もまだ
揺らいだ現実全て捨てて
これはまだ夢の中？
เดินคว้างอยู่กลางช่องว่างของฝันซ้อนฝัน
กระทั่งในตอนนี้ กระทั่งในตอนนี้
หากละทิ้งทุกความเป็นจริงอันสั่นไหวไป
ฉันจะยังอยู่ในความฝันหรือเปล่า?
生ぬるい夜風と街並み
地下鉄に飲み込まれる
鳴り響く雑踏に溶けて
滲むeyes Neon lights
สายลมอุ่นยามค่ำคืน บ้านเรือนที่ตั้งเรียงราย
ถูกรถไฟใต้ดินกลืนกินเข้าไป
หลอมละลายไปกับความแออัดอันดังก้อง
สองตาพร่าเลือนไปด้วยแสงนีออน
さよならって君が叫んでる
さよならって今も叫んでる
間違いだらけでも
そのドアを開ければいいと
何も変われないなら
哀しい歌 ずっと歌ってもいいの？
ลาก่อนนะ เธอร้องตะโกน
ลาก่อนนะ ตอนนี้ก็ยังร้องอยู่อย่างนั้น
บอกว่าถึงจะมีแต่ความผิดพลาด
แต่จะเปิดประตูบานนั้นออกไปก็ได้นี่
ถ้าเปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ละก็
จะร้องเพลงเศร้า ๆ ตลอดไปก็ได้ใช่ไหม?
STAND-ALONE 歪んだ世界で
STAND-ALONE 描いた世界へ
バイバイ 窓辺に
月明かりも届かない場所
何もかも投げ出して 暗闇に浮かぶ
星になりたい夜 そうでしょう
STAND-ALONE อยู่บนโลกที่บิดเบี้ยว
STAND-ALONE ก้าวสู่โลกที่ฉันร่างขึ้นมา
เอ่ยคำลา อยู่ตรงบานหน้าต่าง
ที่ที่แม้แสงจันทร์ก็ไม่อาจส่องถึง
เจ้าราตรีผู้อยากเป็นดวงดาว
ที่โยนทุกอย่างทิ้งเพื่อลอยเด่นในความมืดมิด
เธอก็คิดอย่างนั้นใช่ไหม?
ふらついた足元指先
目の前も 吐息すら
何もかも本当か嘘か
分からない わかんない
ปลายนิ้วก้าวไปอย่างไร้จุดหมาย
กระทั่งลมหายใจตรงหน้า
ก็ยังไม่รู้เลย ไม่รู้เลยว่า
เป็นของจริงหรือภาพมายากันแน่
探していたはずの線を
失くしてきたもので書いて
曖昧過ぎたのは 始まりとルールのせい
もう何も守れないなら
刻んだ名前も 失くしてもいいよ
เส้นทางที่น่าจะตามหามาตลอด
ฉันร่างมันขึ้นมาด้วยสิ่งที่สูญเสียไปแล้ว
สิ่งที่แสนจะคลุมเครือ ก็คือการเริ่มต้นและกฎเกณฑ์
หากปกป้องอะไรไว้ไม่ได้สักอย่าง
จะลบชื่อที่สลักไว้ทิ้งไปก็ได้นะ
最初に 君がついた嘘
夜明けは来るよと囁き
泣きたい ほど あの時間こそが幸せだった
星座すら逃げ出して
一人立ち尽くす 星の見えない夜
STAND-ALONE
คำโกหกของเธอในตอนแรก
ที่กระซิบบอกกันว่ายามเช้าจะต้องมาถึง
ช่วงเวลานั้นต่างหากที่สุขใจจนอยากร้องไห้
กระทั่งกลุ่มดาวก็ยังหนีหาย
ฉันยืนนิ่งอยู่อย่างเดียวดาย
ในราตรีที่มองไม่เห็นดวงดาว
STAND-ALONE
さよならって 君が叫んでる
さよならって 今も叫んでる
間違いだらけでも そのドアを叩けばいいと
何も変われなくても
悲しい歌ずっと 歌ってもいいと
ลาก่อนนะ เธอร้องตะโกน
ลาก่อนนะ ตอนนี้ก็ยังร้องอยู่แบบนั้น
บอกว่าถึงจะมีแต่ความผิดพลาด
แต่จะลองเคาะประตูบานนั้นดูก็ไม่เป็นไรนี่
ต่อให้จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
แต่จะร้องเพลงเศร้า ๆ ตลอดไปก็ได้นะ
STAND-ALONE 歪んだ世界で
STAND-ALONE 描いた世界へ
バイバイ 窓辺に 月明かりも届かない場所
何もかも投げ出して 暗闇に浮かぶ
星になりたい夜 そうでしょう
STAND-ALONE อยู่บนโลกที่บิดเบี้ยว
STAND-ALONE ก้าวสู่โลกที่ฉันร่างขึ้นมา
เอ่ยคำลา อยู่ตรงบานหน้าต่าง
ที่ที่แม้แสงจันทร์ก็ไม่อาจส่องถึง
ราตรีผู้อยากเป็นดวงดาว
ที่โยนทุกอย่างทิ้งเพื่อลอยเด่นในความมืดมิด
เธอก็คิดอย่างนั้นใช่ไหม?
Published
Minimore : 25.07.2019
Blogger : 31.03.2025
0 Comments