Ophelia
Aimer
Brave Shine
作詞 คำร้อง：aimerrhythm
作曲 ทำนอง：Noma Kousuke
今 悲しみすべてぬぐいさりたい
くすんだ世界で夢見た未来
อยากลบล้างทุกความเศร้าให้สิ้นไปเสียในตอนนี้
ฉันฝันเห็นอนาคตอยู่บนโลกอันหม่นหมอง
堕ちてゆく 白い鳥を
追いかけて 黒い森へ
木立の陰に 消えていく
若草の色
ฉันไล่ตามวิหคสีขาวที่ร่วงหล่น
ไปยังผืนป่ามืดมนอนธการ
สีเขียวขจีของพงหญ้า
พากันเลือนหายไปในเงาของดงไม้
逃げていく 春の日差し
追いかけた 花の香り
季節の影を 彷徨う
裸足の迷路
แสงตะวันยามวสันต์เริ่มหนีหาย
ฉันไล่ตามกลิ่นหอมของมวลบุปผาไป
เร่ร่ายอยู่ใต้เงาของฤดูกาล
ด้วยเท้าเปลือยเปล่าในเส้นทางอันวกวน
あやふやに隠した 傷の跡
いつまでも探した ぬくもり
摘み取った シランの花環に
重ねた 愁いの藍
รอยแผลที่ปิดบังเอาไว้อย่างคลุมเครือ
ความอบอุ่นที่ฉันเฝ้าตามหามาเนิ่นนาน
ฉันซ้อนทับความเศร้าสีน้ำเงินม่วงนี้
ลงบนมาลัยกล้วยไม้ที่เด็ดออกมา
今 悲しみすべてぬぐいさりたい
くすんだ世界で 夢見た未来
手を伸ばしても届かない空
残された日々さえ すりぬけてく
อยากลบล้างทุกความเศร้าให้สิ้นไปเสียในตอนนี้
ฉันฝันเห็นอนาคตอยู่บนโลกอันหม่นหมอง
ท้องนภาที่แม้จะยื่นมือออกไปก็ไม่อาจเอื้อมถึง
มันเคลื่อนตัวผ่านกระทั่งคืนวันที่ยังหลงเหลือ
ただ はかなさだけの詩 歌いたい
水面に差し込む光
たゆたう花を沈黙だけが
見守っている
目を閉じて このまま眠りにつく
อยากขับขานบทกวีอันเล่าขานเพียงความไม่จีรัง
แสงสว่างส่องสะท้อนบนผิวน้ำ
มีเพียงความเงียบงันที่เฝ้ามองดอกไม้ระริกไหว
ฉันจะปิดตาลง แล้วจมสู่ห้วงนิทราไปทั้งอย่างนี้
近づいた夜の闇に 何もかものみこまれる
流れの中に 消えていく
記憶の音色
ทุกสิ่งจะถูกม่านราตรีที่คืบคลานเข้ากลืนกิน
ท่วงทำนองแห่งความทรงจำจะลอยหายไปกับกระแสน้ำ
過ちが互いを 傷つける
偽りという名の 悲しみ
散らばった シランの花弁は
美しい涙の藍
ความผิดพลาดสร้างบาดแผลให้เราสอง
ความเศร้าของนามที่เรียกว่าคำโป้ปด
กลีบกล้วยไม้โรยตัวเกลื่อนกลาด
ประหนึ่งสีครามของหยาดน้ำตาอันแสนงดงาม
今 記憶のすべてぬぐいさりたい
凍える水辺に 身をさらしたい
夢見ることも 叶わないまま
飾られた花なら
枯れればいい
ฉันอยากลบล้างความทรงจำให้หมดสิ้นไปในตอนนี้
อยากชำระกายตัวเอง ณ ริมแม่น้ำอันแสนเหน็บหนาว
ความฝันยังคงไม่สมปรารถนา
หากเพียงดอกไม้ที่ประดับประดาเอาไว้
มันเฉาตายไปเสียได้ก็คงดี
ねえ 明日のために
今日があるなら
失くした未来のために
何を捧げる？
変わらず夜は見守っている
救いの手
差し伸べることもなく
นี่ หากมีวันนี้อยู่เพื่อวันพรุ่งนี้แล้วละก็
เราจะอุทิศสิ่งใดแก่อนาคตที่ได้สูญเสียไปแล้ว?
ราตรียังคงเฝ้ามองฉันเฉกเช่นทุกครั้ง
โดยไร้มือใดยื่นเข้ามาให้ความช่วยเหลือ
今 悲しみすべてぬぐいさりたい
くすんだ世界で夢見た未来
手を伸ばしても 届かない空
残された日々さえ
すりぬけてく
อยากลบล้างทุกความเศร้าให้สิ้นไปเสียในตอนนี้
ฉันฝันเห็นอนาคตอยู่บนโลกอันหม่นหมอง
ท้องนภาที่แม้จะยื่นมือออกไปก็ไม่อาจเอื้อมถึงนั้น
มันเคลื่อนตัวผ่านกระทั่งคืนวันที่ยังหลงเหลือ
ただ はかなさだけの詩 歌いたい
水面に差し込む光
たゆたう花を沈黙だけが
見守っている
目を閉じて このまま眠りにつく
อยากขับขานบทกวีอันเล่าขานเพียงความไม่จีรัง
แสงสว่างส่องสะท้อนบนผิวน้ำ
มีเพียงความเงียบงันที่คอยเฝ้ามองดอกไม้ระริกไหว
ฉันจะปิดตาลง แล้วจมสู่ห้วงนิทราไปทั้งสภาพนี้
目覚めた森のしらべ
消えてゆく鼓動だけが
ท่วงทำนองแห่งผืนป่าที่ลืมตาตื่นเริ่มร่ายบรรเลง
แต่เสียงจังหวะหัวใจของฉันเองที่กลับลับเลือนไป
Posted on
Minimore : 26/05/2019
Blogger : 17/11/2023
0 Comments