#47 [แปลเพลง] amazarashi - Ameotoko

酷く疲れた幾つもの顔が
車窓に並ぶ東横線の高架

僕はと言えば幸か不幸か
道外れた平日の落伍者

音沙汰ない友達と重ねる
若かった親父を空想する

河川敷を覆う黒い雲が
暗くしたのは僕の行く末か
บรรดาใบหน้าที่อ่อนล้าอิดโรย
ยืนเรียงกันอยู่ตรงหน้าต่างรถไฟฟ้าสายโทโยโกะ
อย่างตัวผมต้องเรียกว่าโชคดีหรือโชคร้ายกัน
เป็นบุคคลตกอับที่หลุดออกนอกเส้นทางเสียแล้ว
เพื่อนที่ขาดการติดต่อกันไปก็เพิ่มมากขึ้น
ผมฝันเฟื่องถึงการเป็นพ่อคนวัยหนุ่ม
เมฆสีดำลอยตัวปกคลุมริมฝั่งแม่น้ำ
สิ่งที่มันทำให้มืดครึ้มอยู่คืออนาคตผมเองใช่ไหม

孤独と歩む創作の日々は
ぬかるんだ道で途方に暮れた

迷子が泣き叫ぶ声にも似た
「愚にもつかない弱虫の賛歌」

そう後ろ指さされる事に
むきになる己を恥と言うな

暗闇と生涯暮らすには
僕はもう沢山知りすぎた
คืนวันที่สร้างก้าวเดินไปพร้อมความโดดเดี่ยว
คือวันที่สับสนหลงทางอยู่บนถนนโคลนตม
"เพลงสรรเสริญของคนขลาดเขลาไร้ค่า"
ช่างคล้ายเสียงเด็กหลงทางตะโกนร้องไห้
อย่าพูดว่าละอายยามโมโหพวกขี้นินทาเลย
ไอ้การใช้ชีวิตอยู่กับความมืดมนน่ะ
ผมรู้จักมันดีเกินไปแล้วล่ะ

優しくされたら胸が震えた
それだけの為に死んでもいいや

本気で思ってしまった
笑ってよ 笑ってくれよ

うな垂れて覗き込む水溜り
映り込む泣き顔踏みつけたり

上手くいかねぇもんなんだな
今日も土砂降り
พอถูกปฏิบัติอย่างอ่อนโยน
ในอกของผมก็สั่นไหว
ต่อให้ต้องตายเพราะเรื่องแค่นั้นก็ไม่เป็นไร
ดันคิดแบบนั้นขึ้นมาจริง ๆ เสียแล้ว
หัวเราะหน่อยสิ หัวเราะให้ผมหน่อย
เดินคอตกก้มมองน้ำขังบนพื้นถนน
แล้วเหยียบย่ำใบหน้าเปื้อนน้ำตาที่สะท้อนกลับมา
มันก็ไปได้ไม่สวยแบบนี้ล่ะนะ
วันนี้ก็ฝนกระหน่ำ

そういや いつかもこんな雨だった

จะว่าไป บางวันก็เคยมีสายฝนแบบนี้เหมือนกัน

未来の話は嫌いだった
だから約束もしたくなかった

久しぶりに電話をかけてきた
聡は酷く酔っぱらっていた

何も変わらない地元訛り
泣きそうになる会話の端々

馬鹿な世間話をした後に
約束したんだ「行こうぜ飲みに」

ผมเกลียดการพูดถึงเรื่องอนาคต

ก็เลยไม่ชอบสัญญาอะไรกับใคร

เจ้าซาโตชิที่ไม่ได้โทรมาหากันเสียนาน

สภาพมันเมามายมากเลยล่ะ

ยังติดสำเนียงบ้านเกิดไม่เปลี่ยน
บทสนทนาสัพเพเหระก็ชวนน้ำตาไหล

หลังจากพูดคุยเรื่องทั่วไปไร้สาระเสร็จ

ผมก็ให้สัญญากับเขา "ไปสิ ไปดื่มกันเถอะ"

がむしゃらに駆けた無謀な日々を
懐かしむだけの飾りにするな

恥さらしのしくじった過去と
地続きの今日を無駄となじるな

心が潰れた土砂降りの日に
すがるものはそれ程多くない

だからあえて言わせてくれよ
未来は僕らの手の中

วันวานที่เอาแต่ใจร้อนไม่รู้จักยั้งคิดน่ะ
อย่าให้มันเป็นเพียงของประดับที่ทำได้แค่คิดถึงนะ
อย่าตำหนิอดีตอันน่าอดสูที่เคยล้มไม่เป็นท่า
และการมาถึงวันนี้ได้ว่ามันสูญเปล่าเลย
ในวันที่สายฝนสาดกระหน่ำจนหัวใจพังทลาย
คนเราไม่ได้มีที่ให้พักพิงมากขนาดนั้น
เพราะงั้นให้ผมกล้าพูดมันออกมาเถอะ
อนาคตอยู่ในมือของพวกเราเอง

友達の約束を守らなきゃ
それだけが僕の死ねない理由

本気で思ってしまった
笑ってよ 笑ってくれよ

うな垂れて覗き込む水溜り
映り込む相変わらずな僕に

苦笑い一つ放り込む
今日も土砂降り

ต้องรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเพื่อน

แค่นั้นแหละเหตุผลที่ผมยังตายไม่ได้

ดันคิดแบบนั้นขึ้นมาจริง ๆ เสียแล้ว

หัวเราะหน่อยสิ หัวเราะให้ผมหน่อย

เดินคอตกก้มมองน้ำขังบนพื้นถนน

มองเห็นตัวผมคนเดิมสะท้อนกลับมา

ได้แต่ขว้างรอยยิ้มขื่นขมกลับไป

วันนี้ก็ยังฝนกระหน่ำ

そういや いつかもこんな雨だった

จะว่าไป บางวันก็เคยมีสายฝนแบบนี้เหมือนกัน

悲観 楽観
交互に積み木崩し
振り返る度に痛む傷口

とうの昔に忘れたはずの笑い話

乗るか反るか? 行くか戻るか?
雨か晴れるか? やるか止めるか?

勝つか負けるか? 立上がれるか?
やり直せるか? 生きるか死ぬか?
การมองโลกในแง่ร้าย การมองโลกในแง่ดี
มันสลับกันพังตัวต่อของผมให้ถล่มลงมา
ปากแผลที่เจ็บปวดขึ้นมายามหวนนึกถึงอดีต
เรื่องตลกที่น่าจะลืมไปแล้วในวันวานอันเนิ่นนาน
จะลองเสี่ยงดูไหม? จะไปต่อหรือย้อนกลับ?
จะฝนตกหรือฟ้าสว่าง? จะลงมือหรือล้มเลิก?
จะแพ้หรือชนะ? จะยืดหยัดต่อไปได้ไหม?
จะเริ่มต้นใหม่ได้หรือเปล่า? จะอยู่หรือจะตาย?

「やまない雨はない」
「明けない夜はない」

とか言って明日に希望を託すのはやめた

土砂降りの雨の中
ずぶ濡れで走っていけるか?

今日も土砂降り

"ไม่มีฝนใดไม่หยุดตก"
"ไม่มีคืนใดไม่สว่าง"

ผมเลิกพูดแบบนั้น

และหยุดฝากความหวังไว้กับวันพรุ่งนี้แล้วล่ะ

ท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

ผมจะยังวิ่งไปทั้งเนื้อตัวเปียกปอนไหวหรือเปล่า?

วันนี้ก็ฝนกระหน่ำ

そういや いつかもこんな雨だった

แต่จะว่าไป บางวันก็เคยมีสายฝนแบบนี้เหมือนกัน